Ik zit al uren met de laptop op mijn benen. Mijn bed is 'the office of the day'. Dat kan niet anders met een tele-werkende echtgenoot en een woonkamer-in-verbouwing. Maar met een grote beker koffie naast me en een zacht deken onder mij… een mens kan het slechter treffen. Ik had nog nooit eerder met OneNote gewerkt, maar in een mum van tijd staan er tientallen tabs open, klaar om ingevuld te worden. Of hoe ik met de computer brainstorm. En eerlijk? Ik ben en blijf een mens voor papier en potlood. Nog steeds. Ik heb me echter laten wijsmaken dat OneNote een veel beter (lees onmisbaar) idee is, wanneer je je schrijfsels met één druk op de knop wil delen met je programmerende zoon of met de vaste computer beneden of met een vriendin die over mijn schouder kan meelezen. Dat zal ongetwijfeld zo zijn. Maar toch… Onder het openstaande tabje 'doel': Het kleine goede doen (onthouden van Bond Zonder Naam, blijft met een angeltje in mijn vel zitten) Mensen gelukkig maken Op een kleinschalige en laagdrempelige manier Iedereen kan meedoen: klein, groot, oud, jong, dik, dun, alleen, samen,… Kleine geluksmomentjes creëren Verbondenheid tussen mensen Medicijn tegen eenzaamheid Vlakbij en veraf Maak er zelf maar een samenhangende tekst van, voor mij volstaan de losse gedachten.