En zo zijn we twee jaar later... 1503 opgevraagde adressen later. Klaverpost groeide op eigen tempo. Nog steeds kleinschalig, laagdrempelig en eenvoudig. Maar vooral nog steeds enthousiast, geëngageerd en blij. En wanneer er even helemaal niets beweegt op de website - want zo zijn er ook weken en maanden, kijk ik naar de klavertuin en denk ik bij mezelf: hoe zou het met al deze mensen gaan? Elke dag heb ik even een heel kort 'klaverpostmomentje'. Ik zet de website open en kijk na of er een nieuwe aanvraag is. Of er iets bijzonder is. En het maakt nog steeds ergens diep in mij een klein huppelsprongetje wanneer ik zie dat er een adres opgevraagd werd, een nieuwe aanvraag geplaatst werd, een vraag gesteld werd langs een of ander mediakanaal. Laat maar groeien, de klavertjes... Klein en goed.